Rada Unii Europejskiej na wniosek Komisji Europejskiej wydała dyrektywę zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE dotyczącą ujednoliconego systemu podatku VAT w państwach członkowskich. Dyrektywa została sporządzona 4 grudnia 2018 roku, a jej przepisy powinny być przyjęte do systemów prawnych państw członkowskich najpóźniej do 31 grudnia 2019 roku. Następnie państwa członkowskie zobowiązane są do przekazania Komisji tekstów najważniejszych przepisów prawa krajowego w dziedzinie objętej zakresem wyżej wspomnianej dyrektywy.
Jedna ze zmian wprowadzonych tą dyrektywą dotyczy procedury magazynów call-off stock (w polskim prawie: magazynów konsygnacyjnych).
Magazyn typu call-off stock odnosi się do sytuacji, w której w chwili transportu towarów do innego państwa członkowskiego dostawca zna już tożsamość osoby nabywającej towary, której zostaną one dostarczone na późniejszym etapie w państwie członkowskim przeznaczenia.
Przy obecnych regulacjach prowadzi to do zaistnienia zdarzenia uznanego za dostawę (w państwie członkowskim wyjścia towarów) oraz zdarzenia uznanego za wewnątrzwspólnotowe nabycie (w państwie członkowskim przybycia towarów), a następnie „krajowej” dostawy w państwie członkowskim przybycia. Proces ten składa się więc z wielu etapów i wymaga od dostawcy identyfikacji do celów VAT w państwie członkowskim przybycia towarów.
Aby uniknąć konieczności rejestracji dla celów VAT w kraju przeznaczenia towarów, takie transakcje należy pod pewnymi warunkami uznawać za powodujące jedną dostawę zwolnioną w państwie członkowskim wyjścia i jedno wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie członkowskim przybycia. Taką możliwość zawdzięczamy właśnie wspomnianej dyrektywie.
Zawiera ona nowo dodany artykuł 17a, który mówi o tym, że przemieszczenia przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego w ramach procedury magazynu typu call-off stock nie uznaje się za odpłatną dostawę towarów.
Z tego zapisu wynika, że taki dostawca nie będzie musiał rejestrować się w Polsce dla celów VAT.
Istota zmian polega na tym, że dostawa towarów do innego państwa członkowskiego z wykorzystaniem magazynu konsygnacyjnego tam położonego stanowić będzie dostawę wewnątrzwspólnotową dochodzącą do skutku z chwilą pobrania towarów z zagranicznego magazynu przez nabywcę.
Podatnik, na którego rzecz dokonywana jest dostawa, powinien być zobowiązany do wykazania przemieszczenia towarów oraz ich późniejszej dostawy na jego rzecz jako jednej czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Obowiązek rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia powinien u niego powstawać w tym miesiącu, w którym u podatnika dokonującego dostawy do zagranicznego magazynu konsygnacyjnego powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.
Z uproszczeń, o których mowa, może skorzystać tylko ten podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki towarów (tam, gdzie położony jest magazyn). Jeśli bowiem jest podatnikiem tam zarejestrowanym, to może rozliczyć podatek od wartości dodanej należny w tym państwie, w związku z przemieszczeniem do niego towarów i ich późniejszą dostawą. Nie ma w tym przypadku powodu do stosowania uproszczeń, o których mowa.
Przewidziane zwolnienie nie ma zastosowania również wtedy, gdy dostawca nie dopełnił obowiązku składania informacji podsumowującej lub jeżeli złożona przez niego informacja zawiera nieprawidłowe informacje dotyczące tej dostawy. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy dostawca może należycie, w sposób odpowiadający właściwym organom, uzasadnić swoje uchybienie.
Od 10 października 2019 roku projekt UC158, który ma za zadanie implementację opisanych wyżej regulacji do polskiego ustawodawstwa, jest opiniowany przez Komitet do Spraw Europejskich.
W przypadku chęci uzyskania więcej informacji zapraszamy do kontaktu z Mirosławem Siwińskim pod adresem msiwinski@advicero.eu lub numerem +48 533 339 592 bądź kontakt z naszym biurem pod adresem office@advicero.eu.